Άσχετο.

Η πιο αδιάκριτη από τις πέντε αισθήσεις είναι η όραση. Για την γεύση ούτε συζήτηση – είναι η πιο επιλεκτική, αν δεν της αρέσει κάτι, το φτύνει... Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με την όσφρηση που είναι όμως λιγότερο σνομπ. Εξάλλου, αν και μπορείς να γίνεις αδιάκριτος μυρίζοντας κάτι, δύσκολα θα νιώσεις παρείσακτος κάνοντάς το. Η αφή μπορεί να γίνει λίγο αδιάκριτη (αναλόγως με το τι πιάνεις και αν αυτό θέλει να το πιάνεις) και η ακοή είναι ένα σκαλί πιο πάνω. Μπορείς να ακούσεις κάτι είτε το θέλεις, είτε κατά λάθος, έχεις όμως συχνότερα την επιλογή. Τα μάτια δε σε ρωτάνε ποτέ. Πώς ξέρεις ότι ο τύπος που αφηρημένα κοιτάς στο λεωφορείο, σε λίγο θα αρχίσει να ξύνει τη μύτη του, πιστεύοντας ότι δεν τον βλέπει κανένας; Αν γνώριζες ότι κάποιος χρησιμοποιεί την τουαλέτα, θα άνοιγες την πόρτα για να τον δεις στις πολύ ...προσωπικές στιγμές του; Θα μάθαινες τι χρώμα εσώρουχο φοράει ένας άγνωστος περαστικός στο δρόμο, αν τα μάτια σου δεν έπεφταν στο ανοιχτό του φερμουάρ; Το έχω σκεφτεί... Η πιο αδιάκριτη από τις πέντε αισθήσεις είναι η όραση.